Ο Ταξιδιωτικός Μου Χαρακτήρας
Πολύ σωστά λέει ο λαός « όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη». Εγώ θα αντικαταστήσω όμως τη λέξη γάμος με τη λέξη ταξίδι. Η χαρά εξάλλου υπάρχει παντού, αν υπάρχει μέσα μας.
Ο πόθος μου για τα ταξίδια σίγουρα κληρονομήθηκε αλλά και καλλιεργήθηκε από τους γονείς μου. Είχα την τύχη να έχω δύο γονείς καθηγητές με ελεύθερο χρόνο τα καλοκαίρια αλλά και με την απαραίτητη διάθεση να μας «τραβολογάν» σε όλη την Ελλάδα. Αστείρευτη όρεξη! Αρχικά με την τροχοσκηνούλα μας. Αργότερα με τροχόσπιτο κι άλλες φορές σκέτοι.
Όχι πολλά λούσα. Ταξιδέψαμε σχεδόν παντού θα τολμήσω να πω αλλά μόνο εντός συνόρων.
Γι’ αυτό και από πολύ μικρή το ταξίδι στο εξωτερικό ήταν διακαής μου πόθος.
Και ήρθε εκείνη η στιγμή που θα πήγαινα το 1ο μου ταξίδι στο εξωτερικό, στην Αγγλία, και μάλιστα με την περιβαλλοντική ομάδα του Γυμνασίου, δηλαδή, με φίλους! Ουάου; Το βράδυ πριν την αναχώρηση μου οι γονείς μου είχαν βγει έξω και εγώ φώναξα τη γιαγιά μου να έρθει δίπλα μου μέχρι να αποκοιμηθώ. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Φοβόμουν ότι εκείνη τη νύχτα θα πεθάνω και δεν θα προλάβω να πάω το ταξίδι μου. Το πίστευα πραγματικά πως είχε έρθει το τέλος. Πονούσε η καρδιά μου. Tragic?
Κι όμως, όχι την ίδια φοβία, αλλά το ίδιο έντονο χτυποκάρδι εξακολουθώ να έχω ακόμα και τώρα, πριν από κάθε ταξίδι.
Πήγα τελικά στο ταξίδι και γύρισα. Και μετά από αυτό έκανα πολλά ταξίδια ακόμη. Και μεγάλωσα. Δεν είμαι πια στο Γυμνάσιο αλλά κοντεύω 40! Jesus! Κι επειδή πλέον στα σαράντα όλο κάνεις δουλειές στο σπίτι, βρήκα συμμαζεύοντας το κουτί αναμνήσεών από εκείνο το 1ο μου ταξίδι στο εξωτερικό. Ένα κουτί από FILA παπούτσια που κόστιζαν 26,350 δρχ.
Δυο χρόνια μετά από ένα ταξίδι, ένα κουτί αναμνήσεων δεν θα σου δώσει πολλά.
23 χρόνια όμως μετά, αυτό το κουτί θα ξεδιπλώσει μπροστά σου τον ίδιο σου τον εαυτό.
Μου θύμισε πως τότε φορούσα τη Υellow Jeans Versace και μάλιστα τη ξαναμύρισα γιατί το μεταλλικό της κουτί μου χάρισε ατόφιο το άρωμα της κι ας έλειπε το μπουκάλι της. Μου θύμισε τις φιλίες και τους έρωτες, το περιβαλλοντικό κέντρο στο οποίο μείναμε μέσα σε ένα απίστευτης ομορφιάς φυσικό τοπίο. Διάβασα το τραγουδάκι που λέγαμε γύρω από τη φωτιά και γέλασα με τις φωτογραφίες από τις στιγμές μας.
Αυτό που με συγκλόνισε όμως ανοίγοντας το κουτί είναι κάτι που είχα σίγουρα ξεχάσει. Τότε, στο 1ο μου ταξίδι στο εξωτερικό, στο γυμνάσιο, με φίλους, εγώ κρατούσα ταξιδιωτικό ημερολόγιο.
Και αυτό με διαβεβαίωσε πως έστω με τον δικό μου τρόπο, I meant to be a traveler. Δεν θα μπορούσα να το αποφύγω, γιατί πηγάζει από μέσα μου.
Από εκείνο το ταξίδι έως τώρα μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά πράγματα αλλά ο ταξιδιωτικός μου χαρακτήρας δεν άλλαξε.
Πήρε μορφή. Μπορεί τότε αυθόρμητα να κράτησα ημερολόγιο, τώρα όμως το κάνω συνειδητά. Τότε κράτησα αλληλογραφία με τους νέους Άγγλους φίλους μου αλλά τότε ήταν ο μόνος τρόπος. Τώρα χρησιμοποιώ την επαφή του ταχυδρομείου επειδή μου αρέσει. Τότε εκτύπωνα φωτογραφίες γιατί δεν είχα κινητό, τώρα εκτυπώνω photobook γιατί διαφορετικά δεν βλέπω ποτέ τις άπειρες φωτογραφίες που τραβάω με το κινητό μου. Τότε μπορεί να μην ήξερα την ανάγκη μου να είμαι ταξιδιώτης αλλά τώρα, ανοίγοντας αυτό το κουτί βλέπω μέσα τον ταξιδιώτη που ήμουν τότε-αυθόρμητα. Απλά τώρα είμαι συνειδητά.
Στην πορεία της ζωής μου ανακάλυψα κι άλλα για τον ταξιδιωτικό μου χαρακτήρα.
Ανακάλυψα πως ζω για να ταξιδεύω. Κι όταν ταξιδεύω θέλω να δω τα πάντα. Να γευτώ καθετί ξεχωριστό, να επισκεφτώ τα τουριστικά αλλά κυρίως τα μη τουριστικά σημεία. Θέλω να ξυπνάω νωρίς και να κοιμάμαι αργά. Να αφουγκραστώ τον παλμό του τόπου, να ανακαλύψω κάτι καινούριο και να περιπλανιέμαι.
Να ζω τη δική μου απόλυτα ολοκληρωμένη εμπειρία.
Αυτό θέλω εγώ.
Στο psithurism σημασία έχει όμως τι θες εσύ και ποιο ταξιδιωτικό σου όνειρο μπορώ να πραγματοποιήσω. Θέλω να σχεδιάσω το επόμενό σου ταξίδι. Μοιράσου μαζί μου τα πλάνα σου και τον δικό σου ταξιδιωτικό χαρακτήρα συμπληρώνοντας την ειδική φόρμα που σχεδίασα. TRAVEL ME λοιπόν και τα υπόλοιπα εμπιστεύσου τα σε μένα!
